داروهای ضد درد در دندانپزشکی دسته ای از داروهای عمده ای هستند که مورد استفاده بیماران قرار می گیرد جهت آشنایی با داروهای ضد درد در دندانپزشکی به معرفی آنها در این مقاله می پردازیم.

آسپرین:

آسپرین یکی از شایعترین و پرمصرف ترین داروهای ضد درد در دندانپزشکی می باشد. دارای اثرات ضد درد، ضد تب و ضد التهاب می باشد. در دندانپزشکی به عنوان یکی از مسکن های معمول در کنترل دردهای خفیف تا متوسط به کار می رود. آسپرین به دلیل اثرات کاهش پلاکتی در پیشگیری از سکته مغزی و انفارکتوس موثر است. آسپرین بخاطر پوشش خاص خود در روده از می شود و برای بیمارانی که دچار زخم معده هستند بی خطر هستند.

ایبوپروفن:

ایبوبروفن یکی دیگر از شایعترین و پرمصرف ترین داروهای ضد درد در دندانپزشکی می باشد. در تسکین دردهای متعاقب کشیدن دندان ،سلولیت و دردهای ناشی از معالجه ریشه کاربرد دارد. این دارو در دردهای مفصل گیجگاهی فکی موثر می باشد. در بالغین به میزان ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی گرم هر ۴ تا ۶ ساعت در دردهای خفیف تا متوسط کاربرد دارد.

ناپروکسان:

این دارو از دسته دارویی ایبوپروفن محسوب می شود و در تسکین دردهای نوع آرتریت کاربرد دارد.

دیکلوفناک:

در کنترل دردهای نوع آرتریت، استیو آرتریت و همچنین التهاب های شدید در ناحیه استخوان فک کاربرد دارد و در بزرگسالان می توان ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلی گرم در روز تجویز نمود.

ایندومتاسین:

این دارو در تسکین دردهای التهابی در ناحیه مفصل گیجگاهی فکی کاربرد دارد. دوز مصرفی در بزرگسالان ۵۰ میلی گرم سه بار در روز می باشد.

پیروکسیکام:

جهت درمان دردهای حاد عضلانی و مفصلی به کار می رود و در درمان دردهای ناشی از درمان ریشه و عصب کشی نیز کاربرد دارد.

استامینوفن:

استامینوفن یکی از شایعترین و پرمصرف ترین داروهای ضد درد در دندانپزشکی می باشد.استامینوفن ایمن ترین داروی ضد التهابی در بیماران دارای مشکلات معده ای و بیماران با مشکل کلیه و کبد می باشد. خاصیت ضد التهابی ندارد ولی خاصیت ضد دردی کم تا متوسط دارد. برای دردهای متوسط دندانی بخصوص در بچه ها و نوجوانان کاربرد دارد. در خانمهای باردار نیز برای دردهای دندانی موثر است. دوزهای تجویز شده ۳۲۵ و ۵۰۰ میلی گرم است.

ضد دردهای مخدر:

داروی ضد درد در دندانپزشکی

 

مورفین:

به گیرنده های خاصی در  سیستم اعصاب مرکزی وصل می شود. دارای خاصیت ضد دردی زیادی است و باعث افزایش تون عضلانی می شود و در دردای دندانپزشکی کاربردی ندارد.

کدئین:

از نظر شیمیایی شبیه مورفین است ولی خاصیت ضد دردی آن کمتر از مورفین است و برای دردهای خفیف تا متوسط دندانی کاربرد دارد. ترکیب آن با استامینوفن در دندانپزشکی کاربرد دارد.

پتیدین:

اثرات آن کمتر از مورفین و بیشتر از کدئین است و در دندانپزشکی در دردهای شدید متعاقب جراحی های وسیع فک و صورت کاربرد دارد.

داروهای ضد اضطراب و آرامبخش:

آرامبخش ها دسته ای از داروها هستند که روی سیستم اعصاب مرکزی اثر می گذارند. جهت کاهش استرس و اضطراب بیماران در اعمال دندانپزشکی موثرند. در هوشیاری بیمار نیز اثری ندارند.

به سه دسته تقسیم می شوند:

الف-فنوتیازین ها

ب-بنزودیازپین ها

ج-باربیتورات ها

فنوتیازین ها

کلروپازمین:

به عنوان آرامبخش قبل از انجام اعمال دندانپزشکی کاربرد دارند.

پرومتازین:

دارای اثرات آنتی هیستامینی است . در کاهش استرس و اضطراب دندانپزشکی موثر است.

بنزودیازپین ها

کلردیاز پوکساید:

دارای اثرات آرامبخشی و ضد اضطراب و شل کنندگی عضلات را دارد و قبل از انجام اعمال دندانپزشکی قابل استفاده است.

دیازپام:

دارای خاصیت شل کنندگی عضلات و همچنین خاصیت ضد استرس دارد. این دارو برای کاهش اضطراب بیماران قبل از انجام اعمال دندانپزشکی قابل استفاده هستند.

اگزازپام:

در کنترل اضطراب خفیف تا متوسط کاربرد دارد و عوارض کمتری نسبت به سایر آرامبخش ها دارد.

 

 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، استفاده از hCaptcha مورد نیاز است که تابع سیاست حفظ حریم خصوصی و شرایط استفاده آنها است.

مشاوره رایگان