چنانچه میزان بزاق تحریکی کمتر از ۱ میلی لیتر در دقیقه و یا میزان بزاق غیر تحریکی کمتر از ۰٫۱ میلی متر در دقیقه باشد، خشکی دهان محسوب می شود.
[lwptoc]
علل خشکی دهان:
این علل می تواند شامل دهیدراتاسیون در اثر تب، استفراغ، اسهال و سوختگی ها، مصرف بعضی داروها مثل داروهای ضد افسردگی، ضد استرس، ضد فشار خون (دیورتیکها)، ضد اسهال و یا آنتی هیستامین ها باشد .
همچنین بیمارانی که سابقه بعضی بیماری های سیستمیک مثل شوگرن، آرتریت روماتویید، فشار خون، پارکینسون یا سکته مغزی دارند، ممکن است مبتلا به کمبود بزاق شوند. سیگار و الکل می توانند علائم بیماران را بدتر نمایند. بعضی اوقات بیماری های مربوط به غدد بزاقی نیز باعث کمبود بزاق می شوند. مثل بیماریهای اتو ایمیون، معمولا درمان کمبود بزاق بسیار سخت است. اگر عملکرد غدد بزاقی مختل شود درمان کاهش بزاق قابل انجام نیست.
بیشتر بخوانید : بوی بد دهان
علائم خشکی دهان
- احساس خشکی و حالت چسبناک در دهان
- احساس سوزش در دهان و گلو
- اختلال در بلع و صحبت کردن و غذا خوردن
عوارض خشکی دهان:
عوارض شامل پوسیدگی های طوق دندانی، عفونت های قارچی و مشکلات در بلع و صحبت کردن است. بعضی اوقات مخاط دهان بیماران از شدت خشکی به هم چسبیده و بیمار در صحبت کردن و قورت دادن غذاها دچار مشکل می شوند. همیشه این بیماران احساس ناراحتی دارند و ذکر می کنند که در گلوی دهان خود برجستگی دارند که نمی توانند غذای خود را ببلعند.
بیشتر بخوانید : موکوزیت یا زخم دهانی چیست ؟
راههای مقابله با عوارض کمبود بزاق
- رعایت دقیق بهداشت دهان و استفاده منظم از مسواک، دهانشویه و نخ دندان
- نوشیدن آب به میزان کافی و استفاده از آدامس های بدون قند
- استفاده از دهانشویه ها ی حاوی فلوراید و داروهای ضد قارچ موضعی مثل نیستاتین
- استفاده از دستگاه تبخیرکننده برای مرطوب بودن هوای اتاق
در مواردی که بافت غدد بزاقی تخریب نشده باشد، استفاده از بعضی داروها مثل پیلوکارپین و سالاژن می تواند مفید باشد.
- علت خشکی دهان و گلو چیست؟
- چه بیماری هایی باعث خشکی دهان میشود؟
