وجود دیاستم در دوره دندانهای شیری یک امر طبیعی است و نیازی به بستن نیست.درمان دیاستم میانی در صورت لزوم در زمان رویش دندانهای نیش دائمی انجام می گیرد. اگر دیاستم خفیف باشد (کمتر از ۲ میلیمتر) حتی در دوره دندانی مختلط احتیاجی به درمان ندارد.
علل دیاستم یا فاصله بین دندان ها
- وجود دندان اضافه مابین دندانهای فک بالا
- وجود فرنوم بسیار بلند مابین دندانهای فک بالا
- عدم تناسب بین سایز دندانها و سایز فک بالا
باید دانست که در سن ۶ الی ۸ سالگی (زمانی که هنوز دندان نیش رویش پیدا نکرده است)با آغاز رویش دندان نیش دندان فوق به ریشه دندانهای لترال و سانترال بالا فشار آورده و باعث دور شدن تاج دندانها و نزدیک نمودن ریشه های دندانهای مذکور می شود که باعث دیاستم می شود که یک امر طبیعی می باشد.
اگر فضای دیاستم قبل از رویش دندان کانین کمتر از ۲ میلیمتر باشد با رویش دندان نیش این فضا بسته خواهد شد. ولی اگر این فضا بیش از ۲ میلی متر باشد باید فضاهای بین ثنایاها بسته شود تا دندانهای نیش فضای لازمه برای رویش داشته باشند.اگر علت دیاستم فرنوم بلند باشد ،بایستی فرنوم جراحی شود سپس فضای دیاستم بسته شود.
درمان دیاستم یا فاصله بین دندان
چنانچه دیاستم کمتر از ۲ میلی متر باشد با درمانهای زیبایی و ترمیم کامپوزیت دیاستم بسته می شود
چنانجه دیاستم بیش از ۲ میلی متر باشد دیاستم با ارتودنسی بسته خواهد شد.
بیشتر بخوانید: لیزر در دندانپزشکی
